Een spannende dag vandaag, morgen is het moederdag. Zullen de kinderen creatief zijn of worden het bloemen, gebracht door een plaatselijke bloemist? Ik begrijp het wel, druk, druk druk… Alle begrip want onze kinderen wonen ver en hebben, en dat kregen ze ook met de genen mee, een druk leven. Volgende week staat een samenkomst met het gezin in ieders agenda. Dat verzacht deze pil en wij hebben intussen trouwens fantastische andere plannen. Verse bloemen is natuurlijk altijd beter dan een suikerzoet ontbijt waar ik dan weer veel te veel van eet.
De kunst van cadeaus kiezen en de was ophangen
Nu viel er mij deze week iets op. In Nederland verkoopt JUMBO ‘Mama’s Poetsemmer Schoonmaak Cadeaupakket’. Dat las ik op LinkedIn. Dit heeft tot gevolg, en dat lees ik in de reacties, dat veel vrouwen in hun gat gebeten zijn. Ik liet het voor wat het was. Ik reageerde niet meteen. Als 60ers niet meteen reageren, kan je denken dat ze trager worden. Niets van, in dit geval is het wijzer. Ik moest er even over nadenken want ik hou er niet van dat we de wereld opdelen in goed en slecht. In iets schijnbaars slecht, kan veel goeds zitten.
Morgen is het ook Moederdag voor mijn moeder. Aan haar moest ik deze morgen denken toen ik mijnheer Luc-raakt de was zag ophangen. Ik keek van achter het raam. De twijfel sloeg toe: ‘Moet ik nu loven of feedback geven?’
Loven omdat hij als man zo goed is om na zijn pensioen (eindelijk) te helpen met huishoudelijke taken? Feedback geven omdat hij het echt niet goed deed? Zoals hij de was ophangt, heb ik meer strijktijd nodig om plooien in te strijken en ongewenste plooien uit te strijken. Nutteloos werk dat te voorkomen is.
Ik reageer de niet onmiddellijk. Als leerkracht en mama weet ik dat je anderen enkel gelukkig kan maken met een compliment als het verdiend is, als ze er moeite voor deden en als ze er zelf ook van overtuigd zijn dat ze iets goed deden. Na 5 minuten van these en antithese kwam ik tot een synthese: even tijd nemen voor feedback is het beste en eerlijkste wat ik kan doen.
Ook al dacht mijnheer Luc-raakt dat hij schitterend werk gedaan had, ik zou voor de rest van mijn leven, als hij de was ophangt, extra strijkwerk moeten doen. Als hij de strijk doet, zou ik mij zenuwachtig maken, telkens ik knoeiwerk zou zien. Feedback was op zijn plaats en als een goeie schooljuffrouw neem ik hem rustig mee naar buiten en toonde hem de voor- en nadelen van extra denkwerk vooraleer je de was ophangt.
Zie je, niet iedereen kan het. De was GOED ophangen is een kunst en ik maak mijn lieve echtgenoot deelgenoot van die kunst. Deze namiddag bedank ik mijn mama omdat zij de tijd nam om mij de was op een proactieve manier te leren ophangen en ik vergeef haar alle keren dat ze zich kwaad maakte omdat ik het niet goed deed.
De was juist ophangen heeft niets te maken met gender maar met iemand die het je ooit uitlegde. Vroeger was dat de moeder, hopelijk wordt dat ik de toekomst ook de vader.
De kunst van poetsen
Poetsen is ook een kunst. Een moederdagemmer is geen goed idee voor mij, ik heb intussen alle gerief en ik heb goed gerief. Ik kan poetsen maar ik schrijf liever blogs voor mezelf en voor anderen. En we hebben een poetsvrouw, Lina. Zij kan het goed en ik zeg het haar regelmatig. Hier in huis heeft zij op maandag een hogere status dan ik. Op maandagmorgen zijn we heel bedrijvig. Mijnheer neemt de leiding, ik voer vooral uit. Alle was ligt in de mand, er staat geen kopje op het aanrecht, geen kleed hangt nog op een stoel. Dat controleert mijnheer Luc-raakt meerdere keren. Hij wil dat Lina kan doorwerken zonder hinder. Hij is haar grote supporter en dat toont hij haar door iets lekkers bij de koffie te geven, haar vriendelijk te verwelkomen, uit te wuiven en meerdere keren te bedanken.
In de commentaren over een poetsemmer, werd niet alleen het cadeau maar ook de gedachte dat poetsen voor vrouwen is, sterk afgewezen. Wat als poetsen een talent is? Er moet gepoetst worden, niemand wil ik zijn eigen stof vergaan. Willen de vrouwen die commentaar geven niet poetsen, dan laten ze hun huis poetsen door…. een andere vrouw of door de man? Ook poetsen is een kunst. Ik kan je zeggen dat ik hier in huis al poetshulp kreeg van vrouwen en één keer van een man, die de kunst niet begrepen en waar ik subtiel meehielp om hen te tonen hoe het anders kan.
Een creatieve poetsemmer mag altijd
Doordenkend kom ik tot het besef dat een emmer vol poetsattributen eigenlijk wel heel boeiend kan zijn. Ik geef alvast enkele tips:
- Ik zoek al weken naar een goed product om bloed uit een bloes te krijgen. De oplossing voor dit probleem zou een cadeau zijn.
- Een poetsemmer met een briefje erin dat ik, als ik zelf poets, dezelfde privilegies krijg als Lina? Dan kan ik doorwerken zonder voortdurend onderbroken te worden omdat ik dit en dat nog moet opruimen. Dat zou een heel mooi cadeau zijn.
- Een poetsemmer met daarin een doos heerlijke pralines van Zoete Zee of Pierre Marcolini of Chocotoffs en ander lekkers van VANDECA voor tijdens de pauzes. Heerlijk toch.
- Of een poetsemmer met een belofte-bon dat ik elke week tijdens het poetsen een heerlijke cappuccino krijg om precies half 3? Dat zou een leuk cadeau zijn.
- Of iets wat mijn hartje zou laten springen van vreugde; een ingesproken boodschap over hoe tevreden iedereen is met mijn poetswerk. Zo eentje dat ik kan beluisteren als ik het wil maar ten minste als mijn taak er op zit. Dat zou fantastisch zijn.
- En natuurlijk wil ik ook vriendelijk onthaald en uitgewuifd worden.
Zie je, zo een emmer is niet zo een flauw idee. Het is maar hoe je het bekijkt, de intenties tellen.
Maandag komt Lina terug. We zien er al naar uit. Er waren de laatste tijd te veel maandagen waarop we haar niet zagen. En maandag krijgt ze Mercikes, ze is ook een mama.
Zalige Moederdag dames. Misschien kunnen jullie mijn tips gebruiken voor Vaderdag?
