Het enneagram, een groeikans

maar een nachtmerrie als je nog niet weet welk type je bent …

Zoeken en proberen. Zo ben ik en zo staat het ook op de schaal die ik van mijn vriendinnen kreeg voor mijn zoveelste verjaardag.

Misschien ben jij iemand die de dag plukt en blij is met de creatie die de Goede God op de wereld zette, jij dus. Iemand die zich nooit vragen stelt over wie hij/zij echt is. Happy you! Ik ben een zoeker en zou liefst een “vinder” zijn. En het houdt mij uit mijn slaap.

Ik ga zelfs in de leer, ik volg een cursus over het enneagram.

Het enneagram is een eeuwenoud model dat ervan uitgaat dat ieder mens geboren is als één van de 9 enneagramtypes. Best kies je een beroep of richt je je leven volgens je natuurlijke flow, die van jouw type.  

En ik ging op zoek, in de cursus en daarbuiten.

Na een eerste lezing van de 9 types kwam ik op een 4.

Ik ben dus eventjes een 4, iemand buitengewoon, bijzonder, een believer. Niet dat ik vandaag nog de pauw van het gezelschap ben, maar ooit als kind droomde ik daar wel van om een zangeres te worden. En ik denk ook constant dat mijn leven nog moet beginnen.

“Neen”, schrijft een vriendin, “denk eens aan de 7, de levensgenieter, de inspirator, de blije mens. Jij ziet het leven aan de vrolijke kant en je gaat de problemen uit de weg”. Daarna leefde ik enkele dagen als een 7 tot ik weer ging twijfelen want zo zorgeloos vind ik mezelf nu ook weer niet. Ik verdiepte mij terug in het cursusboek.

Dat doet een 5, de waarnemer, de analyticus. Een 5 informeert zich constant want kennis vergaren is echt zijn ding. Een 5 heeft regelmatig rust en stilte nodig. Ik trek mij graag terug in de bossen van Everbeek of ik verblijf regelmatig alleen en in alle rust aan de zee. Maar zo onbeholpen en verlegen als een 5 beschreven staat in de cursus, ben ik ook weer niet.

Onze jongste dochter beschreef mij onlangs als iemand die constant klaar staat om anderen te helpen. Ik ben dus een 2, de helper, de ondersteunende. Tot ik mijn afkeer voel voor mensen die anderen klein willen houden door hen constant te helpen en zo een zekere macht uitoefenen op die ander. Dat is nu net de grote valkuil van een 2. Volgens die bronnen kan ik onmogelijk een 2 zijn.

Mensen die zichzelf heel moeilijk kennen, kunnen wel eens een 9, een bemiddelaar, een relativerende, een tevreden mens zijn. Maar een 9 gaat altijd op zoek naar die gulden middenweg. Ik ken een 9, hij woont al heel lang met mij samen. Ik ga daarentegen nogal graag de confrontatie aan als ik in mijn element ben.

Misschien ben ik wel een 1, een perfectionist, een kritische, iemand die gelijk heeft. Ik werkte ten slotte meer dan 40 jaar in het onderwijs en het beroep van onderwijsinspecteur leunt toch wel sterk aan bij een pietje- precies. “Een 1 denkt vaak dat hij gelijk heeft”, zegt de lesgever. Ik durf dat ook. “En die 1 heeft ook meestal gelijk”. Ook daar herken ik iets in. Maar dan praat ik met een echte perfectionist, een collega, en ik weet zeker dat ik geen 1 ben.  

Een 6, de voorzichtige, loyale trouwe groepsdenker ben ik niet want ik overtreed te graag regels. En als ik ze niet overtreed voor het algemeen belang of omdat er boetes op staan, blijf ik heel kritisch. En ik voel mij zeker geen groepsdenker.

Van de 8, de uitdagende, de baas, de controleur en de sterke, willen mijn cursusgenoten en ik ons ver afhouden want onze lesgevers gaven Trump als voorbeeld. Eerlijk gezegd, ik wil liever niet in zijn categorie zitten.

Misschien ben ik wel een 3, een doelgerichte winnaar, want ik apprecieer enorm dat jullie mijn blog lezen maar ik haat elke vorm van competitie omdat ik meestal de verliezer ben in een spel.

Zo ver sta ik na vier cursusvoormiddagen en vele avonden literatuurstudie. Het boeit mij en het is een aangename manier om mensen te herkennen, te erkennen en te begrijpen. Intussen screende ik mijn volledige vriendenkring op hun enneagramtype. Het lijkt mij heel boeiend als ik teksten schrijf voor andere mensen als copywriter om hen heel goed te begrijpen en daar dient het enneagram voor.

Maar het staat al geschreven in de bijbel: “En wat ziet gij den splinter, die in het oog uws broeders is, maar den balk, die in uw oog is, merkt gij niet? ” Ik zie de balk in mijn oog niet, ik weet nog steeds mijn type niet.

De zoektocht naar mezelf moet ik dus nog even verder zetten.

‘Ik ben een verdraaid mens’ liet ik mij ontvallen in een gesprek over het enneagram. ‘Nee, geen ‘verdraaid’ mens, maar wel een ‘veelzijdige’ dame. Da’s veel positiever en sluit beter aan bij de werkelijkheid’ antwoordde zij mij. Echt leuk om te horen en dat streelt de pauw, de 4 in mij.

Jammer dat er geen type 10 is voor veelzijdige zoekende mensen.

Maar ik geef de hoop niet op.

Ken jij meer over het enneagram en ben jij één van de gelukkigen die zijn/haar type wel kent? Of denk je dat je mijn type kent? Laat het mij weten!

Dat kan boeiend worden.

Wordt vervolgd.