Ervaar jij deze Pasen in CORONA tijd ook zo anders? Vriendelijker. Nog nog nooit kreeg ik zoveel paaswensen als dit jaar. Pasen was niet zo populair als Kerstmis maar na vandaag is er een heuse herwaardering voor deze feestdag. Voor het eerst dachten ook mijn collega’s in de paasvakantie aan elkaar en zij stuurden innige, creatieve maar vooral grappige paaswensen.
Wij hebben onze traditionele paaseierenraap vervangen door een e-peritief over de “gesloten” landsgrenzen heen. De kleinkinderen mochten de verstopplekjes, die de paashaas wel en zij niet kenden in de eigen tuin ontdekken. Onze buurjongen was er deze morgen graag bij. Ik informeerde vooraf bij de mama wie de eitjes bracht, de haas of de paasklok? Misschien speelt de herwaardering van Pasen als het feest van de verrijzenis wel in het voordeel van de klokken?
Maar toch stemt deze Pasen mij triest. Tijdens ons fietstochtje moesten wij vaststellen dat de regels, nodig om elkaar te beschermen her en der toch met de voeten getreden worden. Het begint heel klein, een bezoek aan een liefje met de fiets want we zitten al zo lang gescheiden en zou dat dan kwaad kunnen voor die ene dag want het is toch Pasen?
Wel, je kan dat vergelijken met diëten. Maandenlang eet je geen chocolade, niets. Tot je eventjes overkop gaat en toch een lekker paaseitje neemt. Eentje maar, het kan geen kwaad. Dat is een stap die je moeilijk terug zet want de stap naar het tweede eitje is korter en die naar het derde is al gezet. Het is moeilijker om terug te gaan naar het oude regime als je eenmaal de regels overtrad. Ik hoorde tijdens het e-peritief dat er meerdere mensen waren bij de bakker met intenties om vandaag toe te geven aan boulimie. Vier grote taarten voor een gezin? Tenzij ze de buurt wilden trakteren op social distance, bied ik mijn verontschuldigingen aan. Dat zou een mooi paasgebaar zijn dat voor jaarlijkse herhaling vatbaar is. Ik hoop vooral dat deze Pasen even een moeilijke dag was en dat morgen iedereen de moed vindt om verder te doen. Ik wil nog buiten mogen sporten en wandelen na het paasweekend.
Ik wil positief eindigen met een speech die voor mijn part de geschiedenis mag ingaan als de mooiste ooit. Dat is die van een fantastische dame van 93, de Britse Queen Elisabeth. “Ik hoop dat in de komende jaren iedereen trots zal terugkijken op jullie reacties op deze uitdaging. En dat zij die na ons komen, zeggen dat deze generatie Britten net zo sterk is als alle andere generaties. Dat we zien dat zelfdiscipline, stille en goede vastberadenheid en solidariteit hoog in het vaandel staan in dit land.”
En ze eindigde met woorden die deden denken aan Vera Lynn tijdens de Tweede Wereldoorlog:
“We will succeed.
Better days will return.
We will be with our friends again.
We will be with our families again.
We will meet again.”
Hopelijk beroeren haar woorden de Britten evenveel als ze mij beroeren. Blijf in je kot voor jezelf en voor iedereen. Geniet van de speech via onderstaande link.