Breien was in mijn kinderjaren een verplichte taak op school. Een moetje in de tijd dat er nog geen magjes bestonden. Veel van mijn klasgenoten deden het niet graag. Ik wel. Mijn grootmoeder zat daar voor iets tussen. Zij breide voor haar kinderen, schoon- en kleinkinderen pulls naast haar Leuvense stoof. En van die gezellige momenten samen kon ik genieten en fantaseren want ik wou dat ook kunnen. Ik wachtte het boek van de 3 Suisses af om een nieuw model te kiezen. De wol werd besteld met een brief en ze werd met de post geleverd. Als ik bij mijn oma was, genoot ik van de vooruitgang die zij maakte bij het breien. Uit het niets kwam plots iets.
Mijn eerste mosgroene pull breide ik toen ik pas 9 was. Omdat ik nog niet kon meerderen, deed mijn mama dat voor mij. Later volgden er nog tientallen en meerdere vriendinnen op het internaat volgden mijn voorbeeld. In de avondpauzes zaten wij te breien en te praten. Ik deed het zo graag dat ik er zelfs mijn taken en lessen voor verwaarloosde. Nu blijkt dat ik dus wel de juiste keuze maakte.
“Breien maakt blij”, de titel van een artikel op de facebookpagina van libelle.be. Breien heeft een ontspannende werking en helpt stress verminderen. En dit alles werd wetenschappelijk onderzocht. Breien brengt rust in het hoofd want de ritmische, repetitieve handelingen zorgen ervoor dat je je zorgen en frustraties vlotjes van je breinaalden laat afglijden. Breien helpt eveneens om de probleemoplossende vaardigheden en de creativiteit uit te dagen. En de kers op de taart is je trots als je zelfgemaakte creatie af is. Breien is goed voor lichaam en geest besluit wetenschapper Ann Futterman-Collier van de Northern Arizona University. Uit haar onderzoek blijkt zelfs dat breien een gunstiger effect heeft dan schrijven en mediteren. Activiteiten die nogal eens aangeraden worden bij psychische kwalen en pijnbestrijding. Dit zijn genoeg redenen om mijn breipriemen nog eens boven te halen.
Dat breien een positief effect heeft op mensen kan ik je verzekeren. Laatst waren wij in het SMAK in Gent en in de cafetaria zat een man te breien. We raakten aan de praat. Trots, de man straalde, vertelde hij mij hoe hij parels verwerkte in zijn sjaals, hij zelf zijn patronen bedacht en steeds koos voor de beste garens. Ik zei hem nog dat zijn verhaal aanstekelijk was om terug aan de slag te gaan want op een paar sjaals na, breide ik niet veel de laatste jaren.
Toen ik jonger was, deden ze nog geen wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van breien omdat het zo gewoon was. Iedereen deed het, iedereen moest het doen. Voor mij bewijst dit opnieuw hoe gezond het gewone is.
Ik ga aan de slag en trek mijn probleemoplossend denken en creatief proces op gang. Kijk in mijn restjeskast, kies de juiste naalden en ga dit schrijven stoppen. Breien is gezonder! Jammer dat ik er nu mijn werk niet kan voor laten zoals in mijn studententijd. Of misschien moet ik toch eens met mijn coördinatoren praten over preventieve acties tegen burn-out en voor mijn welzijn. Het welbevinden en de betrokkenheid van werknemers die al heel lang in dienst zijn, moet je koesteren toch? Misschien mag ik breien tijdens mijn uren. Als het wetenschappelijk is, wordt het beter geloofd. Voor veel andere items toch.
Nog een sjaal …